« »
 
[]« Inviviturum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 419b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INVIVITURUM
INVIVITURUM, Non vivens. Testamentum S. Rudesindi Episc. tom. 3. Concil. Hispan. pag. 183. col. 1 :
Et sic omnia simul divinitus possides, divinitusque Invivitura vivificas.