« »
 
[]« Jocare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 421b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IOCARE
JOCARE, Jocari, Ludere, lusitare, Gall. Jouer. Chronicon Andrense pag. 438 :
Fuit accusatus, quod tempore hiemali ipse cum suis Monachis super glaciem more laicorum fuisset Jocatus.
Vita S. Gertrudis Abbat. Nivell. n. 19 :
Infans autem Jocabat, et currebat hac illacque.
Vita S. Domitiani Confessoris apud [] Guichenonum in Probat. Hist. Bressanæ pag. 229 :
Nam et cum gallinis illius loci visæ postea Jocasse vulpes contra suam naturam agentes, sed nullam earum lædere præsumpserunt. Jouquer
Picardi, Jouquier Occitani, Joucher Franci, dicunt de gallinis, quæ ad perticam somnum captant. Hinc iidem Joquer, pro otiari, vel feriari usurpant. Chronicon Bertrand. Guesclini MS. :
Il ne nous lairra mie ci Joquer longuement.
Raimundus Montanerius in Histor. Aragon. cap. 221 :
Le fill de l'Emperador ne so tench à Joch, ans se garni molt be ell, qui erat bon cavaller, etc.
In Consuetudine Britannica artic. 420. taurus dicitur aller à Jeu, qui libere exspatiatur, ac ludibundus excurrit.
Jocari, Hastiludio concurrere, certare, ex Gallico Jouster. Ordericus Vital. lib. 3. pag. 464 :
Dum apud Monasteriolum Jocaretur, et cum quodam juvene luctaretur, etc.
Matth. Paris ann. 1252 :
Congregati sunt igitur in multitudine gravi et copiosa valde, (ad ludum militarem, qui Mensa Rotunda dicitur) tam Norenses, quam Australes,... et secundum quod constitutum est in illo ludo Martio, illa die et crastino quidam Milites Anglici strenue nimis et viriliter et delectabiliter, ita ut omnes alienigenæ ibidem præsentes admirarentur, Jocabantur.
P. Carpentier, 1766.
Nostris, Jouer, interdum Libidinose vivere, luxuriari. Lit. remiss. ann. 1380. in Reg. 117. Chartoph. reg. ch. 35 :
Thomas Brisoul par son mauvais engin et faulx décévement avoit fortraitte Alisete femme de Pierre Picart d'avecques sondit mari, et menée Jouer hors du pais. Joliver
et Joluier, eodem sensu. Lit. remiss. ann. 1395. in Reg. 148. ch. 285 :
Tu es garcon :... car tu as pris une femme, laquelle tu as fait Joliver à autres avant que tu l'espousasses.
Aliæ ann. 1403. in Reg. 158. ch. 111 :
A laquelle femme icellui Barthelemi dist ces mos : Avant toy, si te va faire Joluier.
Hinc Joliveté, Voluptatis amor, lascivia. Chron. S. Dion. lib. 1. cap. 8. tom. 3. Collect. Histor. Franc. pag. 160 :
Vous avez despit et chacié vostre roy (Childeric), né et créé de vous meismes, qui estoit débonnaires par nature ; et peust encor estre plus débonnaires et plus pourfitables au roiaume, s'il eust laissié la Joliveté de son cors.
Ubi Aimoin. lib. 1. cap. 7. ibid. pag. 31 :
Benignior etiam abolita potuit esse lascivia.
Ejusd. originis est vox Jolis, pro Joyeux, content, Lætus, exsultans, in Lit. remiss. ann. 1425. ex Reg. 173. ch. 245 :
Le suppliant avoit oy dire que paix estoit faicte ;.... et en estoit bien Jolis et bien aise.