« Joja » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 423b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IOJA
JOJA, f. Possessio, id omne quo quis utitur et gaudet. Vide infra Juya.
Pactum inter Venet. et Ferrar. ann. 1230. apud Murator. tom. 4. Antiq. Ital. med. ævi col.
364 :
Item promiserunt, quod permittent omnibus Venetis deferre et conducere Venetiis totum suum terraticum et redditum suarum terrarum et possessionum, quæ habent in Ferraria et ejus districtu, tam ipsum redditum et terraticum, quam omnem alium eorum redditum blavarum, leguminum, vini, carnium vivarum et mortuarum, et cavallaticum, et socidarum et Jojarum, et omnem redditum aliorum suorum bonorum.Nisi idem sit quod Socida, societas scilicet pro animalium jugo, Italis Giogo, addictorum medietate. Vide in hac voce.