« Itinerarius » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 430c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ITINERARIUS
ITINERARIUS, Qui peregrinationes plurimas instituit, Voiageur. Eckeardus Junior de
Casibus S. Galli cap. 3 :
Homo erat Itinerarius, lateque terrarum et urbium gnarus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Itinerariæ Tabulæ, Quæ loco altaris erant Sacerdotibus iter facientibus, apud Mabillonium Liturg.
Gallic. pag. 73. Vide Altare viaticum et portatile.P. , 1766.
Itinerarius Lapis, Qui altaris loco erat sacerdotibus iter facientibus. Benedictio lapidis
Itinerarii, in Pontif. Mogunt. MS. fol. 87. Vide in Itinerarius.Itinerarii Termini. Incertus Agrimensor :
Sunt termini, quibus fides non est adhibenda : isti dicuntur Itinerarii.Id est, qui facile moventur.