« »
 
[]« Judicialiter » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 441c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IUDICIALITER
JUDICIALITER, Intelligenter. Sidonius lib. 7. Epist. 14 :
Non tam Judicialiter quam occulariter intueri. Judicialiter expertus,
apud eumd. lib. 5. Ep. 15.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Judicialiter, Per sententiam judicum. Judicialiter condemnatus in Parliamento, in Chron. Trivetti, tom. 8. Spicil. Acher. pag. 648.
Hæresibus Judicialiter reprobatis atque damnatis
, in Litteris ann. 1416. apud Ludewig. tom. 6. pag. 71.
P. Carpentier, 1766.
Coram judicibus. Charta ann. 1427. inter Instr. tom. 11. Gall. Christ. col. 53 :
Dictæ partes aut earum procuratores Judicialiter comparebunt.
Hinc Judiciellement, pro Judiciairement, à l'audience, inter judicandum, in Lit. remiss. ann. 1459. ex Reg. 190. Chartoph. reg. ch. 28 :
Laurens Petit nostre sergent en la seneschaucié de Perrigort dist illec (à l'auditoire) Judiciellement que iceulx consulz, manans et habitans avoient bien cause raisonnable de eulx plaindre.