« 1 juncata » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 447c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IUNCATA1
1. JUNCATA, Herbæ, flores vel junci ad juncandum seu spargendum. Reg. Cam. Comput.
Paris. sign. JJ. rub. fol. 20. r°. ad ann. 1273 :
Amanevus de Brana .... recognovit, quod debebat... transvehere apud Branam per aquam de Dordonia prædictum dom. regem se tertio militibus ; qua de causa, si ibi transire voluerit, debet habere Juncatam in navi seu vase, in quo dictus dom. rex vellet transire, a festo Pascæ usque ad festum B. Martini, et de eodem festo B. Martini paleam usque ad festum Pascæ... Augerius ad Lugenhac... debebat Juncare tempore æstatis vas, in quo dom. rex vellet transire.Vide in Jonchare.