« »
 
[]« 1 justiciabilis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 472a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IUSTICIABILIS1
1. JUSTICIABILIS, Alicujus domini jurisdictioni et justitiæ subditus, Gall. Justiciable. Charta Philippi Regis Franc. ann. 1329. apud Baluzium tom. 2. Hist. Arvern. pag. 159 :
Quamplurimos subditos et Justiciabiles dilecti et fidelis Guillelmi Flote, personas liberas cum armis hostiliter et pensatis insidiis invasisse.
Instr. ann. 1472. ex Archivis B. M. de Bono-Nuntio Rotomag. :
Dicti Prior et Religiosi... sunt... viri Justiciabiles... D. Rothomagensis Archiepiscopi.
Vide Justitiabilis.