« »
 
[]« 1 justitiator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 478a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IUSTITIATOR1
1. JUSTITIATOR, ut Justitiarius, apud D. Brussel tom. 2. de Feudorum usu pag. 920. ex Regesto Magnorum Dierum Campaniæ fol. 94. v°. Vide Justitiarius, lin. Non debent.