« »
 
[]« Jutta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 478c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IUTTA
JUTTA. Regula Magistri cap 27 :
Statim temperata in uno vase pusca calida, aut si voluerint Fratres, cum Jutta, quæ semper amplius propter sitientes fieri debet in pulmentariis fortioribus, aut galleta, aut calices sitientibus porrigantur.
Putat Menardus, juttam esse potionem, confectam ex lacte spissiorem, idque elicit ex Gloss. Isid. verbis, Jutia, lactare ; ita ut non modo Jutta reponat, sed et lactare, nomen neutrius generis efficiat. Menardis conjecturæ non parum favet Armoricum Joud, quod pultem significat, Cambro Britannis Uwd.