« »
 
[]« Lacanvanda » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 006a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LACANVANDA
LACANVANDA, Vox lectu difficilis et, ut opinor, corrupta, cujus sensum, quanquam nihil melius mihi præsto sit, haud intellexisse videtur D. Secousse, cum de præstatione, quæ domino feudi exsolvitur pro facultate alienandi fundum, explicat. Libert. Salvet. ann. 1369. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 694. art. 2 :
Concedimus quod ipsi consules et universitas dicti loci possint et valeant ædifficare quandam ecclesiam in dicto loco, et cloquerium, in quo sint campanæ, Lacanvanda ecclesiæ prædictæ reddantur ex integro dictæ ecclesiæ libere.
Rursum eædem Literæ occurrunt in Reg. 163. Chartoph. reg. ch. 223. ubi voci Lacanvanda præponitur particula et ; sed distinctius non scribitur.