« 1 lacuna » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 008b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LACUNA1
1. LACUNA, pro Lacunar, ut videtur. Litteræ Regis Angliæ ad Innocentium V. PP. apud
Rymer. tom. 2. pag. 63 :
Rex Regum... personam vestram, tamquam lampadem oleo sacræ doctrinæ refertam, in ejus (Ecclesiæ) Lacuna sublimiori constituit, ut igne divinæ charitatis accensa, non diutius lucerna ipsius claritatis sub minoris status modio celaretur abdita, sed ut luceat, etc.Lampades Ecclesiarum e lacunari vulgo dependentes attendit. Glossar. Græc. Lat :
Ὀροφή, Lacunar, laquearium, fastigium, culmen.