« »
 
[]« Lædare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 010b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LAEDARE
LÆDARE, pro Ladare : de quo in Lada 1. Diploma Rodulphi Rom. Regis apud Ludewig. tom. 2. pag. 240 :
Qui alium vulneraverit, non Lædabitur.