« »
 
[]« Lancetus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 022a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LANCETUS
LANCETUS, Lancetta, Colonorum species apud Anglos, præstationibus et operis obnoxia. Monasticum Anglican. tom. 1. pag. 337 :
Et parvum nemus... et decem homines Lancetos in Sutwode, juxta prædictam Wicam, et 12. libras terræ arabilis,... octoginta acrias 40. Lancetis, et tenementis eorum in eadem villa.
Custumarium Prioris Lewensis in Anglia apud Spelmann. :
In Socha de Hecham sunt 24. Lancetæ. Consuetudo eorum est, unusquisque eorum debet operari a S. Michaele usque ad Autumnum unaquaque hebdomada per unam diem, sive cum furca, sive cum besca, vel flagello ad libitum domini, cum corredio ad Nonam, et uno pane ad Vesperam, etc.
Spelmannus vocis etymon a Germanico Land-seet, arcessit i. indigena, inquilinus, in terra [] residens, ut Cotseta, in cota residens. Apud Somnerum in Gl. Saxon. Landsitend man, exponitur terram possidens, vel in terra residens.