« »
 
[]« Landtleita » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 024a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LANDTLEITA
LANDTLEITA, Popularis circuitio, ex Germ. Land, terra, et Leyde, ductus, tractus, transitus, meatus, Kiliano. Charta Marcuardi Abb. Fuld. apud Brower.[] lib. 3. Antiq. Fuld. cap. 18 :
Circumlustrando terminos finium, tam silvarum, quam agrorum, pratorum atque camporum, reperique sic, ac requisivi cum populari circuitione, quæ dicitur Landtleita, quamplures mansos, agros... injuste detractos.
Iterum refertur hic locus in Addition. in calce secundi voluminis primæ editionis ubi Landleita non male. Vide Haltaus. in hac voce col. 1168. et voce Umfart col. 1920. Grimm. Antiq. Jur. Germ. pag. 546.