LANIPENDIUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Lanipendium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 026a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LANIPENDIUM

LANIPENDIUM, Locus in Sanctimonialium Monasteriis, ubi reponuntur lanæ ad Monacharum lanificia, vel etiam ad vestes laneas. Regula S. Cæsarii ad Virgines cap. 28 :

Ad cellarium, et ad posticium, vel Lanipendium tales a seniore eligantur, etc.

Adde cap. 30. et Regulam S. Donati cap. 62.

Lanipendia, Quæ lanipendii curam gerit, apud eumdem Cæsarium cap. 25 :

Omnis lanificii cura, unde vestimenta sanctis Sororibus ministrentur, ad sollicitudinem Præpositæ, vel Lanipendiæ pertinebit.

Lanipendius, in Gloss. Lat. Gr. exponitur σταθμοῦχος ἐριδίων, Qui lanam pendit ac distribuit. Gloss. Gr. Lat. : Σταθμοῦχος, γυνὴ ἡ τόν σταθμὸν παρέχουσα ταῖς ἄλλαις, Lanipendia. Vox occurrit apud Paul. in leg. 31. D. de Donat. vir. et ux. (24, 1.) Vetus interpres Juvenalis ad illud Sat. 6.

..... periit libraria, ponunt

Cosmetæ tunicas, etc.

Librariam, Lanipendiam interpretatur. Et infra, ad illud :

Est in concilio materna, admotaque lanis

Emerita quæ cessat acu.

Lanipendia matris, facta ornatrix, quasi magistra

. Vide Cujacium lib. 9. Observat. cap. 30.