« »
 
[]« Larunda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 032c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LARUNDA
LARUNDA, Quidam Lamiam dicunt. Papias : Larunda sive Lara Dea Paganorum fuit, ex qua a Mercurio compressa geniti sunt fratres gemini, a matris nomine Lares appellati. Ausonius in Idylliis :
Nec genius domuum Larunda progenitus Lar.