« Lascivietas » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 032c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LASCIVIETAS
LASCIVIETAS, Lascivia, ad generationem habilitas, Adloc. in consecrat. Hermintr. regin. tom.
7. Collect. Histor. Franc. pag. 672 :
Jam enim et Abraham presbyter merito vocabatur, et defecerant muliebria, id est omnis Lascivietas, Sarræ. Lacivieux,pro Lascif, Lascivus, in Lit. remiss. ann. 1404. ex Reg. 158. Chartoph. reg. ch. 443 :
Pour ce qu'il sembloit au suppliant que sa femme estoit de trop Lacivieuse et fole maniere, etc.