« »
 
[]« 5 latus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 038c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LATUS5
5. LATUS, Panni vel telæ latitudo, Gall. . Lit. remiss. ann. 1353. in Reg. 82. Chartoph. reg. ch. 83 :
Duo paria linteaminum, quodlibet de duobus Latis, etc.
Necrolog. Paris. MS. :
Unum lectum cum pulvinari, quatuor lintheaminibus de duobus Latis quodlibet lintheamen.
Hinc nostri , pro Large, Latus, planus, dixerunt. Christ. Pisan. in Carolo V. part. 1. cap. 17 :
De corsage estoit hault et bien formé, droit et Lé par les épaules.
Acuto opponitur in Lit. remiss. ann. 1400. ex Reg. 155. ch. 370 :
Deux mesgles, que l'en dit pioches, à labourer ès vignes, l'une Lée et l'autre ague.