« Legicrepa » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 060b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LEGICREPA
LEGICREPA, Rabula, qui crepat leges. Varro Atacimus apud Fulgentium :
Supplem. Antiquarii :Legicrepæ tradunt, latrant fora, classica turbant.
Legiscrepa, νομοδίφας, Legisperitus.Hinc emendandus Papias editus, qui legit Legiorecar, Legisconsultor ; et MS. ubi, Legiprecar.