« »
 
[]« Legitima » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 061a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LEGITIMA
LEGITIMA, nude, Pars hæreditatis Legibus constituta, Gall. La legitime. Charta ann. 1273. tom. 1. Hist. Dalphin. pag. 198 :
Ita quod (Anna filia Dalphini Guigonis) non possit aliquid plus in prædictis bonis et hæreditate et terra dicti Domini, ratione frareschiæ vel Legitimæ, vel supplementi Legitimæ.
Alium locum vide in Advenimentum. Legitima Portio. Vide JC. Legitima nude pro Uxore legitima, passim occurrit, ut apud Schann. Hist. Wormat. tom. 1. pag. 172. Chart. ann. 1325. apud Guden. Cod. Diplom. t. 3. p. 240 :
Cum Elizabeth nunc Legitima mea secundaria, i.
e. quam secundis nuptiis duxerat.