LEPROSI, Morbo lepræ infecti, ab hominum consuetudine multis cum ceremoniis ecclesiasticis segrebabantur, quas hic referre nostri esse instituti duximus. Officiar. curator. diœc. Clarom. et S. Flori edit. ann. 1490 :

De modo separandi Leprosos. In ecclesia ante altare pannus niger, si habeatur, supponatur duobus tretellis disjunctis, et juxta stet infirmus genibus flexis inter tretellos, subtus ponitur similitudinem mortui gerens, quamvis vivat corpore et spiritu, Deo donante : et sic ibi devote missam debet audire... Presbyter ad Leprosum : ... Si vis bibere, haurias aquam cum tuo busillo vel aliquo vase... Item defendo tibi, ne de cætero vadas sine habitu Leprosali, ut cognoscaris ab aliis : et noli decalciatus esse extra domum tuam, etc.

Stat. eccl. Tull. Mss. fol. 103. r°. :

Si contingeret quod canonicus Leprosus ad hoc a Domino esset ductus et inspiratus, quod causa humilitatis faceret se projici palam, id est manifeste ; tunc fieret officium tallium solemniter, in modum qui sequitur. Post primam venirent congregationes et pulsaretur appellatio, et postmodum a toto conventu iretur eum quæsitum ad suum hospitium cum cruce ; et canonicus Leprosus sit indutus robis nigris vel albis cum superlicio et almutia, more aliorum, et solus procedat post crucem et sic perveniat in choro. In medio autem chori sit cathedra cooperta tapeto, et ipse desuper sedeat, et cantetur missa solemnis de Requiem, et fient exequiæ super eum. Officio expleto, conducatur ab omnibus et cum cruce usque ad murotum ante ecclesiam, ubi sit quadriga parata super quam ascendere debet infirmus et conduci debet usque ad suum habitaculum, cruce semper antecedente, uno canonico eques sacerdoti (leg. f. equite sacerdote) qui ipsum in habitaculum recludat. Insequi etiam debent ipsum amici sui per totam viam, etiam si esset una dieta a civitate et amplius.