« 2 leudus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 075c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LEUDUS2
2. LEUDUS, Cantus, ex Germanico Lied, Cantilena, Fortunatus in Epist. ad Gregor.
Turon. Episc. præfixa lib. 1. Poemat. :
Apud quos nihil dispar erat, aut stridor anseris, aut canor oloris, sola sæpe bombicans barbaros Leudos harpa relidebat, etc.Et lib. 7. Poem. 8 :
Vide Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 2. col. 199.Nos tibi versiculos, dent barbara carmina Leudos,Sic variante tropo laus sonet una viro.