LEVATA 3, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 3 levata » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 072b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LEVATA3

3. LEVATA, Agger, Levée nostris. Papias : Mantipara, Levata. Charta ann. 1271. in Regesto 30. Tabularii Regii Ch. 220 :

Calciata seu Levata, quæ ducit ad Motam.

Occurrit præterea in alia Charta apud Gariellum et Sammarthanos in Episcopis Magalon. n. 17. Levatæ molendinorum, in Charta ann. 1308. apud Baluz. tom. 2. Hist. Arvern. pag. 783.

Levatarius, Qui Levatas, seu aggeres curat. Conventio Caroli I. Comitis Andegaviæ et Provinciæ, cum Arelatensibus ann. 1251. art. 5 :

Item debet dominus Comes vel ejus Vicarius Levatarios cives Arelatis eligere pro Levatis aptandis et faciendis, et etiam custodiendis.

Ubi versio Gallica habet Levadiers. Statuta Arelat. MSS. art. 87 :

Receptacula cyrogrillorum... destruantur quolibet mense semel per Levatarios, et ipsi Levatarii possint cyrogrillos, quos in Levatis invenerint capere impune.

Ibid art. 162 :

Si aliquis habet fronteriam in riparia Arelatis et voluerit eam plantare, Levatarii illius territorii teneantur dare, si commode fieri poterit, cum consilio Militum et proborum virorum illorum territoriorum, ut (ubi) fieri debent dicte plantate, medietatem lignorum, que necesse fuerint ad plantandum per duas cannas mensurandas a pede vallati Levatarum et versus Rhodanum, etc.