« »
 
[]« Libum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 098b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LIBUM
LIBUM, Genus præstationis, vox Latinis Scriptoribus notissima, Gasteau, Tarte. Charta Hugonis Castellani Vitriacensis ann. 1224. apud Perardum pag. 407 :
Cum perciperem in molendinis de Chausseio... Libum unum, quotiescunque ad villam de Chausseio me venire contingebat, quidquid juris habebam in percipienda Liba memorata legavi in eleemosynam, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Morinensis Ecclesiæ Canonicis et Capellanis Liba distribui solebant certis diebus, ac præsertim iis, quibus celebrabantur obitus seu defunctorum anniversaria, ut passim cernere est in ejusd. Ecclesiæ Obituario MS. Sic fol. 2 :
Item in obitibus bursæ obituum, in quorum fine scribitur Cum Libis tantummodo sine alia distinctione, Canonici et Capellani percipiunt quilibet duo Liba, quolibet Libo valente iv. den.
Fol. 8 :
Item in nocte Circumcisionis Domini et vigilia Epiphaniæ Domini distribuuntur cuilibet canonico residenti duo Liba, ponderis quodlibet 48. unciarum.
In Tabulario Calensi pag. 140. pro molendino inter cetera redditur Libum de valore xii. denar. Paris.
© École des chartes.