« Lignarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 109a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LIGNARIUS
LIGNARIUS, in vett. Glossis, ξυλοπώλης, Venditor
lignorum : item, ξυλοϰόπος, ὁ ϰόπτων ξύλα. Qui cædit
ligna. Isid. lib. 19. cap. 19 :
Lignarius generaliter ligni opifex appellatur.Usurpavit Livius hac notione.