![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/L/115a.jpg)
« 2 linea » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 115a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LINEA22. LINEA, in Pictura, est penicilli ductus. Ita Plin. lib. 35. cap. 10. 13. et alii. Unde
Linearis pictura, eod. lib. cap. 3. Lineamentum, et Liniamentum,
vultus et corporis tractus.
Liniamentum, disposicion, figure de similitude ou similitude, in Gloss. Sangerman. Lat. Gall. Lineare, apud Apuleium lib. 10. exprimere, pingere. Eckeardus Jun. de Casib. sancti Galli cap. 10 :
Et quos ad litterarum studia tardiores vidisset, ad scribendum occupaverat, et Lineandum : quorum amborum ipse erat potentissimus, maxime in capitularibus litteris, et auro, ut apparet in versibus fornicis Galli, quos fecit,... has ille litteras cultello concisas illic liniverat.
Lineator, Pictor. Narrat Theophanes ann. 7. Phocæ, in Circensibus ludis Prisci Patricii et
Domentiæ uxoris, Tyranni filiæ, elatas imagines cum ipsius Phocæ imaginibus : indignatum
Tyrannum Factionum duces rogasse, cujus consiliis id attentassent : eos vero respondisse,
ὅτι ϰατὰ συνήθειαν οἱ γραμμισταὶ τοῦτο πεποίηϰαν, etc.
Ubi Paulus Diaconus et Anastasius γραμμιστὰς
lineatores vertunt. Vide
Glossar. med. Græcit. in hac voce col. 265.
Lineæ Margaritarum. Vide Juretum ad Symmachum lib. 6. Epist. 79.
