« »
 
[]« Lollardi » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 138c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LOLLARDI
LOLLARDI, Lullardi, ita nuncupati hæretici quidam, qui sub initium sæculi xiiii. in Germania et Belgio exorti sunt. Joannes Hocsemius ann. 1309 :
Eodem anno quidam hypocritæ gyrovagi, qui Lollardi, sive Deum laudantes vocabantur, per Hannoniam et Brabantiam quasdam mulieres nobiles deceperunt, etc.
Trithemius in Chron. ann. 1315. ait, ita appellatos a Gualtero Lolhard Germano quodam. Liliardi dicuntur in Genealogia Comitum Flandriæ ad ann. 1302. tom. 3. Anecd. Marten. col. 408. Vide Hansizium tom. 1. Germ. sacræ pag. 455.
P. Carpentier, 1766.
◊ De iis ita Elmham. in vita Henr. V. [] reg. Angl. edit. Hearn. cap. 16. pag. 30 :
Hoc eodem primo regni ejusdem regis anno hæreticorum secta execrabilis, catholicæ fidei inimici, satores lollii, hostes ecclesiæ, reipublicæ eversores, in pluribus partibus regni Angliæ latitabant, habentes præfectum Johannem Oldecastle militem, ipsius detestandæ sectæ dominum et magistrum.
◊ Wicleffi etiam sectatoribus, id nominis inditum in Anglia. Thomas Walsinghamus ann. 1377 :
Hi vocabantur a vulgo Lollardi, incedentes nudis pedibus, etc.
Pag. 327. 328 :
Wiccleffensibus, quos Lollardos quidam vocant.
Et pag. 339 :
Lolardi sequaces Joannis Wiclif.
Ita Will. Thorn. pag. 2646. 2662. 2663. Sic etiam hodie hæreticos quosvis, vel qui novæ religioni adversantur, vocant Angli.
◊ Quod vero hæretici isti Wiclefiani vestiti pannis vilibus incederent, ut ait Walsinghamus, viles ac despecti passim Lollardi nuncupati. Jo. Buschius in Chronico Windesem. lib. 2. cap. 41 :
Qui hujusmodi fratres devotos a mundo tunc despectos tanquam Lullardos deputabant.
Thomas a Kempis in Vita Florent. cap. 9 :
Elegit potius abjectus Lullardus vocari quam dominus.
Vide Odoricum Rainaldum ann. 1318. n. 44. de hac voce habet Kilianus :
Lollaerd, mussitator, mussitabundus. Lollaerd, Lollebroeder, Broeder-Lollaerd, Lollardus, Alexianus Monachus. Lollaerd, reus læsæ fidei, vel læsæ religionis, vulgo Lolardus, Angl. Lolard. Lolardus quoque dicitur hæreticus Valdensis.
P. Carpentier, 1766.
◊ Extant etiam nunc in pluribus inferioris Germaniæ civitatibus ejusdem nomenclaturæ viri quidam religiosi, panno nigro et caputio vestiti, quorum præcipuum officium est tempore pestis mortuos sepelire : iidem qui a Leodiensibus Freres Célist, id est Fratres Cœlestes appellantur.
Lollardia, Hæresis Wicleffiana, quæ Angliam diu infecit. Provinciale Cantuariensis Eccles. lib. 5. tit 5 :
Nostra provincia variis et infructuosis doctrinis inficitur, ac nova ac damnabili Lollardiæ nomine maculatur.
Litteræ ann. 1460. apud Rymer. tom. 11. pag. 445 :
De quibuscumque proditionibus, insurrectionibus, rebellionibus, feloniis, transgressionibus, Lollardiis, etc.
© École des chartes.