LONGINQUARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Longinquare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 140b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LONGINQUARE

LONGINQUARE, Longius abire, vel amandare, Gall. Eloigner. Claudianus Mamertus l. 1. de Statu animæ cap. 1 :

Non mirandum est si vel de Deo, vel de homine, probe non sentiant, qui utrumque a se odio mediante Longinquant.

Utitur etiam Tertull. de Pudicitia cap. 5.

P. Carpentier, 1766.

◊ Alias nostris Loignier. Poem. reg. Navar. tom. 2. pag. 140 :

Quant me convient, Dame, de vous Loignier,

Onques certes plus dolant hom ne fu.

P. Carpentier, 1766.

◊ Hinc Loingnier de feodo dixerunt, pro partem feudi in retrofeudum concedere, qua ratione feudum a domino capitali quodammodo elongatur. Charta Guill. dom. Salionis ann. 1281. ex Chartul. eccl. Lingon. fol. 18. v° :

Quæ feoda ego vel mei hæredes non possimus plus Loingnier de feodo dicti episcopi et ejus successorum, quam nunc sunt.

Ibid. fol. 19. v° :

Et est sciendum quod ego vel mei hæredes non possumus aut debemus dictum feodum plus Longnier de feodo dicti dom. episcopi et successorum suorum quam nunc est.

Quæ in aliis eadem de re Chartis ibidem sic redduntur :

Nec possum nec debeo facere retrofeodum de prædictis.

Vide supra Feudum Dividere.