« »
 
[]« 1 lonza » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 141a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LONZA1
1. LONZA, vox Italica, Lumbus, Gall. Longe. Bulla Alexandri III. PP. ann. 1179. apud Ughellum tom. 1. Ital. Sacr. pag. 512 :
In obitu suo reliquit, videlicet spallam cum Lonza, et sarcinam musti, cum hominio et fidelitate hæredum suorum.
Longia dicitur in Miraculis B. Simonis Tudertini num. 37. Vide Longua.