LUMBARE, Lumbatorium, Braier, in Gloss. Lat. Gall. Sangerman. Isidorus lib. 19. cap. 22 : Lumbare vocatur, quod lumbis religetur, vel quod lumbis hæreat. Hoc in Ægypto et Syria non tantum feminæ, sed et viri utuntur, unde et Hieremias (cap. 13.) trans Euphratem tulit Lumbare suum, etc. Hoc a quibusdam Renale dicitur quod renibus alligetur. Papias Lumbare, bracæ modicæ. Lumbatorium, Coxale. Ugutio : Lumbare et Lumbar, Cingulum circa lumbum, quod lumbis religetur, vel quod lumbum cohibeat, quod dicitur Coxale. Idem : Campestria alio nomine dicuntur Lumbaria, succinctoria, et perizomata. Glossæ Isidori : Lumbar, coxale. Perperam editum Limbat. Eædem Glossæ : Lumbare, subligar. Lumbones, cingula circa lumbos. Brito in Vocab. : Lumbare, cingulum lumborum. Ælfricus : Lumbare, vel Renale, Lendensidreaf, i. Lumbo et lateri assuta vestis. Gloss. Gr. Lat. : Περίζωμα, Cinctum, Lombare, ventrale. Ditmarus lib. 7 :

Rex prædictus habuit Lumbare venereum, innatæ fragilitatis majus augmentum.

Petrus Bles. Ep. 66 :

De zona aurea, et Lumbari serico, et samito, etc.

Joann. Monachus lib. 1. Histor. Gaufredi Ducis Norman. pag. 101 :

Extracta Gerardus de Lumbari suo clave parvula, scrinium quo ejus scripta servabantur, reserat.

Anonymus in Vita S. Cuthberti Ep. lib. 2. num. 3 :

Appropinquans ad mare ingressus est usque ad Lumbare in mediis fluctibus.

Occurrit præterea in Statutis Ordinis Carthusiensis tom. 1. Monast. Anglic. pag. 954. apud Guigonem in Statutis ejusdem Ordinis cap. 28. § 1. cap. 46. § 1. cap. 57. § 1. in Statut. antiq. 2. part. cap. 16. § 2. 3. part. cap. 10. § 16. cap. 11. § 1. cap. 23. § 1. et Saxonem Grammaticum lib. 6. apud Mathæum Paris ann. 1234. pag. 277. bis, etc.