LUMINARE 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 luminare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 152b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LUMINARE2

2. LUMINARE, Ecclesiæ vel piæ alicujus societatis fiscus. Charta ann. 817. inter Instr. tom. 12. Gall. Christ. col. 297 :

Placuit nobis institui, ut si ullus quilibet rector de Luminaribus vel dictione ipsius sancti loci abstrahere aut alicubi beneficiare voluerit, omnino id agendi pertimescat.

Stat. sabbater. Carcass. ann. 1402. tom. 8. Ordinat. reg. Franc. pag. 563. art. 13 :

Teneantur in Domino exhortare illum testatorem... ut habeat in memoria sanctum Luminare ministerii supradicti, quodque ibi scilicet dicto Luminari leget amore Dei quod sibi placuerit et in devocionem habebit.

Pluries ibi. Vide Luminariæ. Luminare etiam est pecunia in fiscum ecclesiæ eroganda. Vide Guerard. in Indic. Irmin. Polypt.