LUNA 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 luna » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 153a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LUNA1

1. LUNA, Nota chronologica veteribus Chartis apposita. Vide Annus pag. 291.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Luna, Martyrologium post Primam in Monasteriis recitari solitum, ubi lunæ quota dies sit, annunciatur. Consuetud. MSS. S. Augustini Lemovic. Feria V. in Cœna Domini :

Dicta prima submissa voce, ut mos est, recitent pueri Lunam in claustro, et postea Presbiteri celebrent Missas.

Feria VI :

Surgant nudis pedibus et eant ad Primam, et Prima dicta eant omnes in claustrum et assumant libros Psalmorum et dicant simul Psalterium cum letania, qua dicta recitant pueri Lunam submissa voce, et postea eant calciare se in dormitorio.

In die S. Paschæ :

Reliqui Presbiteri dicant Missas ad alia altaria post recitationem Lunæ.

Hinc

Lunam Pronuntiare, in Statutis Ordinis Præmonstrat. dist. 2. cap. 5 :

Extra vero (Ecclesiam) nusquam præsumat (Cantor) nisi in Capitulo Lunam et breve pronuntiantes pronuntiare.

Luna Incensa, Plenilunium. Cyrillus Alexandrinus Patr. in Epist. de Paschate apud Bucherium :

Communem annum facitis de embolismo, dum observatis Lunam incensam in 3. Nonas Martias juxta regularem Latinorum, etc.

Vide Rabanum lib. de Computo cap. 83.

Lunam Clamoribus Invocare, Superstitio vetus damnata a Christianis : de qua Juvenalis Satyra 6 :

..... Jam nemo tubas, nemo æra fatiget,

Una laboranti poterit succurrere Lunæ.

Ubi vetus Interpres :

Sonitum fieri adsolet, quando Luna deficit.

Vide Schol. Theocriti Idyll. 2. v. 36. Turnebum lib. 22. Advers. cap. 24. et lib. 18. cap. 24. Meursium ad eumdem Theocrit. Scaligerum ad Manilium lib. 1. etc. Hinc Lunæ labores pro eclipsi. Hist. Archiepisc. Eboracensium :

Ast alios fecit præfatus nosse magister

Harmoniam cæli, Solis Lunæque labores.

Pirminius Abbas in Excerpt. de libris Canon :

Luna, quando obscuratur, nolite clamores emittere.

Pœnitentiale MS. Thuanum :

Si observasti traditiones paganorum, quas quasi hæreditario jure, diabolo subministrante, usque in hos dies patres filiis reliquerunt, id est, ut elementa, colores, Lunam, solem, aut stellarum cursum, novam Lunam, aut defectum Lunæ, ut tuis clamoribus, aut auxilio, splendorem ejus restaurare valeres, etc.

S. Audoenus lib. 2. Vitæ S. Eligii cap. 15 :

Nullus si quando Luna obscuratur vociferare præsumat, quia Deo jubente certis temporibus obscuratur.

« 2 luna » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 153a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LUNA2

2. LUNA, Piscis genus. Vide infra Mola 6.

« 3 luna » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 153a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LUNA3

3. LUNA, Panni species ; sed mendose scriptum suspicor pro Lana. Charta ann. 1447. in Suppl. ad Miræum pag. 700. col. 1 :

Omnium quoque funeralium undecumque et qualitercumque venientium, sive in cereis, sive in pannis, de auro, serico, bisso, bucrano, veluto, Luna vel lino consistant, præfati religiosi ac curati unam medietatem recipient.