« »
 
[]« 2 lustrum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 156c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LUSTRUM2
2. LUSTRUM, Annus. Fridegodus in Vita sancti Wilfridi sæc. 3. Benedict. part. 1. pag. 175 :
Sero quidem rediit, verum tria Lustra peregit
  Hospite cum prisco, etc.
Pro quo Eadmerus habet pag. 200 :
Eique tribus annis fida societate adhæsit.
Vocem Lustrum pro uno anno etiam usurpavit Reginoldus, ut Probat Mabillonius sæc. 3. Benedict. part. 2. pag. 390. in Notis.