« »
 
[]« 1 madius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 165b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MADIUS1
1. MADIUS, Maius mensis, nostris May. Papias : Madius mensis, dictus quod terra madeat, qui et Maius, madorum pluvia. Domnizo lib. 1. de Vita Mathild. :
Tunc etiam mensis Madius florebat in herbis.
Gaufredus Malaterra lib. 3. cap. 11 :
Expeditionem movet Comes mense Madio.
Occurrit passim. Præsertim in chartis ævi Merov. ut apud Brequin. num. 424. nov. edit. etc. Sic Magius dicitur non semel in Chronico Anonymi Barensis. Italis, Maggio.
P. Carpentier, 1766.
Madius Campus. Vide Campus Martii et Maicampus ; quam vocem Schilterus ducit a voce Matten wiesen, prata.