« Magisia » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 168a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MAGISIA
MAGISIA, Novale, novalis terra, quæ anno cessat ; vel quæ de novo ad cultum redigitur,
Ital. Maggese. Charta ann. 1270. in Access. ad Hist. Cassin. part. 1. pag. 312.
col. 2 :
Dixit quod de grano farris non debetur terraticum curiæ Cassinensi, nisi de terris quæ seminantur, quando sunt Magisiæ.Et pag. 315. col. 1 :
Si quis fecit Magisiam, in qua debetur seminari granum,... tenetur præstare terraticum.Vide supra Magisca.