MAHAMIUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Mahamium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 177a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MAHAMIUM

MAHAMIUM, nostratibus Mahain et Mehain : membri mutilatio, vel enormis læsio, qua quis ad serviendum Principi in bello redditur imbecillior. Regiam Majest. lib. 3. cap. 10 :

Si venditor ipse vendiderit rem suam emptori tanquam sanam et sine Mahamio.

Lib. 4. cap. 3 :

Declinare autem duellum potest accusatus in hujusmodi placitis per Mahamium, vel per ætatem.

Et infra :

Mahamium autem dicitur ossis cujuslibet fractio, vel testæ capitis incussio, vel per abrasionem cutis attenuatio.

Eadem leguntur apud Glanvillam lib. 10. cap. 14. § 3. et lib. 14. cap. 1. § 8. sed utroque loco Mahemium. Adde Chartas Normannicas post Ordericum Vitalem pag. 1063. Littletonem sect. 194. 502. et Fletam lib. 1. cap. 40. § 1. Mahemer, in Statuto Glocestrensi ann. 6. Edw. I. Regis Angl. cap. 8. Vide Glossar. ad Villhard. voce Maagnié, et infra in Malignare.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Mahaignium, Eadem notione. Leges Norman. apud Ludewig. tom. 7. Reliq. MSS. pag. 393 :

Quantum ad primum casum vel Mahaignium seu qualitas illati maleficii.

Adde pag. 161. Occurrit non semel in Tabular. B. M. de Bononuntio Rotomagensi, et alibi.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Mahaim, in Charta Henrici II. Reg. Angl. ex Tabul. Beccensi :

Hæc omnia concessi cum murdro, et morte hominis, et plaga, et Mahaim, et sanguine, etc.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Mahainium. Charta Philippi III. Reg. Franc. ann. 1273. apud Lobinell. tom. 3. Hist. Paris. pag. 27 :

Nec etiam contingeret quod percussus membrum amitteret, seu vitam, vel etiam Mahainium incurreret, seu membri mutilationem, etc.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Mehagnium, in Litteris ejusd. Reg. ann. 1278. tom. 1. Ordinat. pag. 307 :

Retenta nobis justitia mortis, Mehagnii, et vadiorum belli quum secuta fuerint.

Occurrit ibid. semel.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Mehaignium.

Alii Mehaignia diversa et membrorum amissiones vulnerantes, etc

. in Ordinat. Philippi Pulcri ann. 1311. apud Lobinell. tom. 5. Hist. Paris. pag. 245. Mehaingnium, non semel in Tabul. B. M. de Bono nuntio Rotomag. Mechaing, in Litt. Philip. VI. Reg. Fr. tom. 3. Ordin. pag. 574.

Mehainium. Regestum Parlamenti Parisiensis ann. 1270 :

Etiamsi ibidem fuerit aliqua percussio, de qua Mehainium vel mors minime teneatur, etc.

Mechaignez, in Charta Philippi Aug. Reg. Franc. ann. 1207. apud Duchesn. in Norman. pag. 1063 :

Concedimus quoque quod ipsi teneant per libertatem Rothomagi omnia placita... in quibus mors vel Mechaignez, vel placitum ensis non appendet.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Mehegnium, in Charta Philippi III. Reg. Fr. ann. 1277. apud Marten. tom. 1. Ampl. Collect. col. 1382 :

Excepta justitia de mobilibus catallis et calidis melleis, sine morte et Mehegnio.

P. Carpentier, 1766.

Mahamentum, Membri mutilatio, vel enormis læsio ; Mehaing, in Lit. ann. 1369. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 241. Libert. Montisfer. ann. 1291. in Reg. 181. Chartoph. reg. ch. 154 :

Item qui verberationem seu impulsionem fecerit injuriose seu malitiose, ex quibus sanguis subsequatur, absque tamen morte et membri abscisione et Mahamento perpetuo, etc.

Vide Mahamium.

P. Carpentier, 1766.

Mahanerium, ut supra Mahamentum. Arest. parlam. Paris. ann. 1270. in Reg. Olim fol. 64. v° :

Retulit curiæ quod ipsa domina habet ibidem justitiam de fundo terræ usque ad duellum et cognitionem mesleyarum sine sanguine et sine murtro, etiam si ibidem fuerit aliqua percussio, de qua Mahanerium vel acciderit.

Mahemiator, Qui mahemium alteri infert, in Fleta lib. 1. cap. 40. § 4. Mehaigneur, in vet. Consuet. Norman. cap. 12. Hinc

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Mehaignator, in Leg. Norman. apud Ludewig. tom. 7. pag. 176 :

Homicidas, virginum injuriosos defloratores et raptores mulierum, et Mehaignatores, etc.

Mahemiare, Mahemium inferre. Mehain, Mehaigner, in Consuet. Norman. cap. 66. 74. 75. 100. 121. Mayhemer, apud Littletonem sect. 194. Mehengner, in Charta ann. 1302. ex Chartul. S. Vandreg. tom. 2. pag. 1262. Magagnare, Italis. Bracton. l. 2. cap. 24. § 1 :

Ne quis hominem Mahemiet vel occidat.

Occurrit apud eumdem lib. 3. Tr. 2. cap. 12. § 1. cap. 24. § 1. 3. et in Fleta lib. 1. cap. 17. § 4.

P. Carpentier, 1766.

Mahanare, Mahamentum inferre, mutilare, graviter lædere. Reg. visitat. Odon. archiep. Rotomag. ex Cod. reg. 1245. fol. 49. v° :

Radulfus de Atrio clericus, cui imponebatur quod mutilaverat sive Mahanaverat Henricum Vivet.

Vide Mahemiare.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Mahennare, Eadem notione, apud Rymer. tom. 8. pag. 165 :

Vulneraverunt quamplures, Mahennaverunt, et quosdam interfecerunt.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Magagnare, Mangagnare, Scriptoribus Italis, eodem intellectu. Barthol. Scriba Annal. Genuens. lib. 6. apud Murator. tom. 6. col. 437 :

Deductis septuagenariis, infirmis, Magagnatis, et absentibus qui super mare erant.

Rursum ibid. occurrit col. 471. Statuta Vercell. lib. 1. pag. 2. v° :

Et quod Potestas, sive rector et ejus judex... habeant restitutionem et emendam a communi Vercellarum de equo vel damno alicujus equi interfecti, mortui vel Mangagnati, vel vulnerati in aliquo exercitu vel cavalcata.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Mehagniare, in Leg. Norman. apud Ludewig. tom. 7. pag. 338 :

Si vir ejus eam Mehagniaverit, et eruendo sibi oculum, infringendo brachium, etc.

Mehaignare, Idem quod Mahemiare. M. Pastorale Eccles. Paris. lib. 7. ch. 19 :

Eundem quoque de sinistro brachio Mehaignarunt.

MS. :

Faibles, et vieux et Mehaignez,

Par qui pains ne sont plus gagnez.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Italis vero Magagna, ut infra dicetur, quodvis vitium sonat ; hinc magagnatum vocant quod aliquo vitio laborat. Chron. Parmense ad ann. 1293. apud Murator. tom. 9. col. 825 :

Maximi et plurimi ibi fuerunt terræ motus, quorum occasione multæ domus Pistorii diruerunt, et multæ scissæ et Magagnatæ fuerunt.

Unde nostri Mehaingner l'honneur de quelqu'un, pro illius famam minuere, dixerunt. MS. :

Or le voudroit bien engigner

Et de son honneur Mehaingner.

◊ Vocis Mahain vim videntur innuisse Itali, qui magagna vitium vocant, et magagnare, vitiosum reddere, corrumpere dicunt, a mangonibus forte, vel a machina. Rollandinus in Summa Notariæ cap. 1. de Equo :

Cum his vitiis et Magagnis specificatis, etc.

Jacobus Bourgoing lib. de Orig. et usu vulgarium vocum pag. 63. Mahaing dictum putat, quasi malum odium, atque adversa clades. Aremoricis Mahha, et Mahhaina, rumpere, frangere, conterere significat, quod ab Hebraico mahha, eodem sensu, accersitur. Alii denique, et forte probabiliori sententia, a malignare. Vide in hac voce.