« »
 
[]« Mainfula » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 181c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MAINFULA
MAINFULA. Liber Ordinis S. Victoris Parisiens. MS. cap. 30. de Labore Fratrum :
Ascendant in dormitorium, ibique se præparantes, desuper laneas tu nicas se præcingant, minores subtalares, et Mainfulas et capparones accipiant, etc.
Idem videtur quod moffula, chirotheca. Vide in hac voce, forte quasi manus infula, seu tegumentum.