« »
 
[]« Manarota » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 206b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANAROTA
MANAROTA, Idem videtur quod Manaria. Histor. Cortusior. lib. 2. apud Murator. tom. 12. col. 800 :
Et inspiciens vidit maximam peditum multitudinem a lanceis longis, a balistis et Manarotis ante portam, etc.