![[]](img/image.png)
«
3 manca » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 207a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANCA3
3. MANCA, f. Naviculæ piscatoriæ genus. Vita S. Oswaldi sæc. 5. Benedict. pag. 745 :
Totam simul piscariam Ramesensi Ecclesiæ contulit cum Mancis et costis
piscatorum.
Vide
Manciva.