« »
 
[]« Mancipius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 208c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANCIPIUS
MANCIPIUS, f. Institor, Gall. Facteur. Consuetudo Tolosæ parte 2. tit. 2. art. 3 :
Est similis consuetudo... inter mercatores et Mancipium, seu mancipios, et socium sive socios, videlicet si dictus recipiens Mancipius aut socius talis extiterit, qui nullam partem habeat in dicta mercanderia, etc.
Chronic. Petri IV. Regis Aragon. lib. 3. cap. 32 :
Et per occasion d'aquesta tractament, 10. Mancips exiren à carrera al port de la casa, etc.