« »
 
[]« Manelata » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 215b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANELATA
MANELATA, Herba perniciosa et mala, Scotis, Guild appellata, Lolium Skenæo. Statuta Alexandri III. Scotiæ Regis cap. 18 :
Si firmarius tuus ponat Manelatam in terra Regis vel Baronis, et non vult eam deliberare et mundare, debet puniri sicut seductor, qui ducit exercitum in terram Domini Regis, vel Baronis.
Et [] § 2 :
Si nativus tuus habeat Manelatam in terra tua, pro qualibet planticula dabit tibi vel cuilibet alii suo domino mutonem ad forisfactum suum, et nihilominus terram mundabit a Manelata.
Legem hanc tulisse aiunt Kenethum Regem, delinquentem primo bove mulctasse ; secundo denis, tertio terræ amissione. Vide Hectorem Boetium lib. 10. Histor. Scotic.