MANICA 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 manica » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 220b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANICA1

1. MANICA, Chirotheca. Capitul. Aquisgr. ex cod. Halmæstad. cap. 22 :

Manicas quas vulgo wantos appellamus.

Vita S. Guthlaci cap. 26 :

Duas Manicas suas illic obliviscendo dimisisse se aiebat.

Missa vetus ex Codice Ratboldi Abbatis Corbeiensis, de Episcopo sacra facturo :

Tunc ministrentur ei Manicæ, ut supra :

Digna manus nostras Christi custodia servet,

Ut tractare queant nostræ monumenta salutis.

Postea detur ei annulus in dextra manu, desuper Manica

. Occurrit semel ac iterum in Testamento Everardi Comitis Forojuliensis, apud Miræum in Codice Donat. :

Bruniam unam, helmum unum, Manicam unam.

Rursum :

Helmum cum halsberga, et Manicam unam, bemivergas duas, etc.