« »
 
[]« Mannigh » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 224a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANNIGH
MANNIGH, Injuria illata in publico loco, interprete Ludewig. ad Leg. Danic. tom. 12. Reliq. MSS. pag. 194. § 23 :
Item quicumque verbis malis aliquem et contumeliosis, quæ Mammgh (sic) dicuntur, coram prædicto domino nostro rege vel in curia sua, seu coram dapifero suo vel marscalco, in judiciis existentibus, in parlamentis, in placitis... allocutus fuerit vel infestaverit : super quibus et pro quibus loquimur, primo perdat, et cum hoc secundum leges terræ emendabit.
Manngh legit Westph. Monum. Cimbr. tom. 4. col. 1775.