MANNERIA, Maneria, Manuaria, Idem videtur quod Mannwerch. Vide in hac voce. Charta æræ 1018. apud Anton. de Yepez in Chronico Ordinis S. Benedicti tom. 1 :

Neque respondeat aliquid ad ejus debita, non pro furtum, neque pro homicidium, neque pro fornitio, non pro Manneria, neque pro serna, neque pro fossare, neque pro anubda, neque pro castellia, neque pro facienda villa, etc.

Alia Adelfonsi VI. æræ 1133. tom. 1 :

Ut omnes, qui in illo loco fuerint commorantes, non timeant sayonem, neque rausum, neque homicidium, neque ossatera, nec Manuaria,

vel manaria nec aliquem fiscum regalis Palatii. Charta Alfonsi VII. Imperat. Hispaniæ æræ 1152. tom. 6 :

Item Majorinus noster non intret in villa sancti Petri, nisi fuerit vocatus per Abbatissam vel Priorem. Item intra istos terminos nullus intret pro casteleria, nec pro rogo, nec pro vodo, nec pro Maneria.

1. MANUARIA, Exactionis genus, in Manneria.

2. MANUARIA, Securis, quæ quibusdam dextrale dicitur, Provincialibus destrau. Auctor de Miracul. S. Columbani cap. 27 :

Jussit filio ut ei ferramentum, quod vulgo Manuariam vocant, afferret, quatinus arbusculas ipsius agri succideret.

Tabul. Casaur. 1. part. :

Vendidimus... et in ipso casale quicquid habere visus sum. Et pretium a vobis recepimus vaccas duas, porcos duos, pecudes duas, vomerem unum, Manuariam unam.

Vide Manaria.