« »
 
[]« Manuatim » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 238b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANUATIM
MANUATIM, de manu ad manum, Gall. de main en main. Vetus Pœnitent. apud Morin. :
Interim pœnitentes Manuatim ab Archidiacono reddantur Episcopo : et Episcopus reddat Diacono, qui ex parte ejus est.