« »
 
[]« Manufideles » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 239a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANUFIDELES
MANUFIDELES, seu ultimarum executores voluntatum, in Concilio Coloniensi ann. 1300. cap. 10. et in Synodo Coloniensi ann. 1366. cap. 7. Testamentum Bertholdi ann. 1275. tom. 2. Rer. Mogunt. pag. 508 :
Item volo et Manufidelibus meis committo, ut ipsi omnes commensales meos, sive sint Canonici, sive vicarii, post obitum meum in expensis curie mee procurent honeste per mensem, ne ipsos tanquam oves errantes contingat evagari.
Statuta Eccl. Leodiens. ann. 1287. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 884 :
Et nos excommunicamus... omnes executores seu Manufideles, qui bona decedentium, quorum sunt executores invadunt, recipiunt.
Vide Haltaus. Glossar. Germ. voce Treu-Hœnder, col. 1805.