« »
 
[]« Marchesaticus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 268b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MARCHESATICUS
MARCHESATICUS, Marchionatus, Ital. Marchesato ; Gall. Marquisat. Chron. Parmense ad ann. 1307. apud Murator. tom. 9. col. 865 :
Captus fuit et conflictus per quemdam Græcum filium Imperatoris CPolitani, et cujusdam filiæ quondam Marchionis Montisferrati, qui illuc venerat ad accipiendum dictum Marchesaticum.
Vide Marchio.