« »
 
[]« 1 marchia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 270a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MARCHIA1
1. MARCHIA, Nota, sigillum. Chron. Cremon. apud Murator. tom. 7. col. 640 :
Et judices et notarios ipsorum cassavit et Marchias et capita deposuit, et omnibus legitimis artibus et jurisdictionibus illos privavit. Marchia,
alio sensu, vide in Marchio.