MARCOMANNI, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Marcomanni » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 272b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MARCOMANNI

MARCOMANNI. Hermannus de Lerbecke in Hist. Comitum Schawenburg. pag. 16 :

Vocitantur autem usitato nomine Marcomanni plebes undecunque collectæ, quæ marcam incolunt. Sunt autem in terra Slavorum marcæ complures, etc.

Vide Meibomium ad hunc locum p. 50. et Marchionita.

P. Carpentier, 1766.

◊ Eadem appellatione donati Normanni. Hinc

P. Carpentier, 1766.

Marchomannica Severitas, pro Normannorum sævitia, in Charta ann. 875. inter Probat. ult. Hist. Trenorch. pag. 93 :

In comitatu Alvernico cellam S. Portiani, cum omnibus appenditiis suis, quæ ipse solita pietate, causa confugii, monachis sanctæ et intemeratæ Dei Genitricis Mariæ sanctique Filiberti inclyti confessoris, ob vitandam Marchomannicam severitatem contulerat.

De Normannis hic agi certum est ex Charta Caroli C. ann. 871. ibid. pag. 88. concedentis abbatiam S. Portiani monachis S. Filiberti

ut quandiu persecutio Normandorum invaluerit, eandem abbatiam S. Porciani jam dicti fratres (possideant) nec huc illucque vacillantes discurrant, ad locum refugii congratulantes aptum

. Et ex Charta Joan. VIII. PP. ibid. pag. 99. ubi legitur :

Verum quia ob vitandam persecutionem Normannorum prædictum locum gloriosus rex necne pater ejus contulerant, etc. Normannica sævitia,

infra p. 111. ex Charta an. 924.