MARICUS, Idem qui alibi Major vel Syndicus appellatur, qui res alicujus communitatis curat. Charta ann. 1199. apud Murator. tom. 4. Antiq. Ital. med. ævi col. 177 :

Et juvabimus sequi.. Tarvisii potestatem et successores ejus,... cum requisiti fuerimus per nuncium Tarvisii, vel per Maricum nostrum : et quod Maricus teneatur facere jurare homines, ut dictum est superius, omni anno.

Synod. Aquilej. ann. 1282. inter Monum. ejusd. eccl. cap. 79. col. 790 :

Potestates, gastaldiones, Maricos, Lectores, ancianos, consiliarios, etc.

Stat. Cadubr. lib. 1. cap. 58 :

Quilibet Maricus vinculo sacramenti teneatur et debeat sine fraude et sorde procurare et facere suo posse, quod omnes et singulæ stratæ et viæ, ac etiam calles et pontes existentes in suis villis et regulis teneantur curatæ et mundæ ab omni immunditia.

Correct. eorumd. statut. cap. 7 :

Ordinamus quod quandocumque aliquis tabernarius vel alius volens vendere vinum ad minutum in contracta Cadubrii, teneatur et debeat denunciare jurato vel Marico villæ in qua habitat,... quod veniant ad ponendum vinum ejus ad manum, et secundum quod per eos ætimatum fuerit, teneatur et debeat dictum vinum vendere.